به گزارش شهرآرانیوز، بیستوششمین نمایشگاه صنعت ساختمان، تأسیسات و صنایع سرمایشی و گرمایشی مشهد درحالی کار خود را از عصر روز چهارشنبه آغاز کرده که ۱۰ هزار مترمربع فضای نمایشگاه بینالمللی مشهد در سه سالن فردوسی، عطار و مفاخر به ۱۲۰ شرکت فعال در این عرصه اختصاص یافته است. نمایندگانی از ۹ استان در این رویداد بزرگ اقتصادی حضور دارند و همگی از نامهای تجاری سرشناس و تولیدکنندگان بزرگ محصولات مرتبط با صنعت ساختمان هستند. در این گزارش، بهسراغ شماری از آنها رفتهایم تا به بیان توانمندی شرکتهای ایرانی، ظرفیتهای تولید ملی و البته چالشهای موجود در این حوزه بپردازند.
براساس گزارش رسمی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، بیش از ۲۳۴ صنعت بهصورت مستقیم و غیرمستقیم با حوزه مسکن در ارتباط هستند. علاوه بر این، بیش از ۳۰درصد از تولید ناخالص ملی کشور نیز در حوزه مسکن محقق میشود؛ یعنی جایی که به ازای هر ۶۹.۷ مترمربع مسکن، یک فرصت شغلی جدید ایجاد میشود و با تمرکز قوه مجریه بر تکمیل ابرپروژههای نهضت ملی مسکن، اهمیت این بخش دوچندان خواهد بود. به همین دلیل است که میگوییم نمایشگاه بینالمللی مشهد در یکی از حساسترین دورههای تقویم سالیانه خود قرار دارد.
ناصر شکیب، مدیر فروش غرفه یکی از شرکتهای سرشناس در حوزه تولید سیستمهای سرمایشی و گرمایشی، در حاشیه این رویداد و در گفتوگو با شهرآرانیوز میگوید: واقعیت این است که حوزه ساختمان را میتوان یک «مادرصنعت» دانست، چون از شرکتهای تولید مصالح ساختمانی همچون سیمان، آجر، تیرآهن، کاشی و سرامیک گرفته تا شرکتهای تولیدکنندگان تجهیزات و تأسیسات همچون سیستمهای گرمایشی و سرمایشی، آسانسور، پله برقی و تجهیزات برقی و مکانیکی در آن مشارکت دارند. حالا بماند که حتی لوازم خانگی، بیمه و حوزههای فناوری اطلاعات بهخصوص در بخش دزدگیرها و تأسیسات حفاظتی نیز بهعنوان صنایع مرتبط با بخش مسکن تعریف میشوند.
او میافزاید: با این حال، چالش بزرگ ما این است که نهتنها مشکلات مرسوم در بخش نقدینگی و حوزه نیروی انسانی برطرف نشده، بلکه هرروز بر صف این گرفتاریها افزوده میشود. امروزه ما با ابرچالشی همچون قطعیهای اعلامشده و نشده برق در تابستان و گاز در زمستان مواجه هستیم که باعث شده تا درعمل، ساعت کاری کارخانجات ما در سراسر کشور به سه روز در هفته کاهش پیدا کند. در این شرایط، فقط این صف مطالبات مشتریان است که هرروز دارد طولانیتر میشود و حالا بماند که با کاهش ۵۰ درصدی درآمدها، بیمه و حقوق کارگران باید کامل پرداخت شود.
اگر از خانهسازی همچنان تصوری مثل گذشته دارید، سخت در اشتباهید. دیگر گذشت آن زمان که صنعت ساختمان با پروژههای بزرگ، اراضی محصور و سر و صدای مستمر ماشینآلات سنگین و کارگران تعریف شود و مدتهاست که این صنعت با مصالح پیشساخته به یکی از دقیقترین، کاملترین و سودآورترین فعالیتهای اقتصادی دنیا تبدیل شده است.
محمدرسول مدنیزاده، مدیرعامل شرکت تولید پنلهای نوترکیب و مصالح ساختمانی پیشساخته که یکی از چشمنوازترین غرفههای نمایشگاه امسال را دراختیار دارد، در گفتوگو با شهرآرانیوز میگوید: ترجیح میدهم با آمار باهم صحبت کنیم. شما ببینید براساس آخرین پایش رسمی صنعت ساختمان در کشور که در بازه زمانی سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ انجام شده است، نرخ ساخت مسکن در شهرها از حدود ۷۵۰ هزار واحد در سال به ۴۰۰ هزارواحد در سال کاهش یافته است. این حوزه هم یک «بازار» است. حالا به من بگویید وقتی «محصول» کمیاب شود، بدیهی نیست که «تورم» بر بازار حکمرانی کند؟
او میافزاید: ما هنوز در کشورمان مفهومی داریم به نام «بساز بفروش». اینها چه کسانی هستند؟ کسانی که سرمایه دارند، مسکن میسازند، میفروشند و با سود آن پروژه دیگری را آغاز میکنند، اما بد نیست بدانید که سالهاست در کشورهای توسعهیافته از ژاپن و چین گرفته تا کشورهای اروپایی، آمریکا و حتی برزیل، دیگر چنین چیزی وجود ندارد، زیرا تولید مصالح پیشساخته به قدری گسترش یافته که هر خانوادهای اراده کند، بهسادگی میتواند سرمایه مختصری تهیه کند و برای خودش خانه بسازد.
دیگر نه تخصص نیاز است و نه سرمایه، بلکه کارخانهها مصالح را براساس سفارش میسازند، قطعات به محل منتقل و با نظارت مهندسان توسط کارگران نصب میشوند؛ بدون آلودگی، تولید نخاله ساختمانی، اشغال معبر و حتی ایجاد سر و صدا. کل عملیات هم کمتر از ۱۰ روز زمان لازم دارد و همینطور است که چینیها در دوران کرونا، یک بیمارستان هزار تختخوابی را ۱۰ روزه میسازند.